“SPRING”
By John Gould Fletcher

At the first hour, it was as if one said, “Arise.”
At the second hour, it was as if one said, “Go forth.”
And the winter constellations that are like patient ox-eyes
Sank below the white horizon at the north.

At the third hour, it was as if one said, “I thirst”;
At the fourth hour, all the earth was still:
Then the clouds suddenly swung over, stooped, and burst;
And the rain flooded valley, plain and hill.

At the fifth hour, darkness took the throne;
At the sixth hour, the earth shook and the wind cried;
At the seventh hour, the hidden seed was sown;
At the eighth hour, it gave up the ghost and died.

At the ninth hour, they sealed up the tomb;
And the earth was then silent for the space of three hours.
But at the twelfth hour, a single lily from the gloom
Shot forth, and was followed by a whole host of flowers.

Η ιδιάζουσα spunky ιδιοφυία του John Gould Fletcher

Ο John Gould Fletcher γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1886 και πέθανε στις 10 Μαΐου του 1950 στο Little Rock του Arkansas. Σαν ποιητής και συγγραφέας υπήρξε ένας από τους κύριους εκφραστές του καλλιτεχνικού κινήματος του Ιματζισμού (ήταν ο πρώτος ποιητής του Αμερικάνικου Νότου που κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ). Προερχόταν από μια κοινωνικά εξέχουσα οικογένεια μέσα από την οποία ωθήθηκε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Phillips Academy Andover και κατόπιν στο Harvard University από το 1903 έως το 1907.

Μετά τις σπουδές του έζησε στην Αγγλία για μεγάλο μέρος της ζωής του κι εκεί γνώρισε και συνεργάστηκε με την Amy Lowell, τον Ezra Pound και άλλους Ευρωπαίους Ιματζιστές ποιητές. Ταξίδεψε πολύ και αρκετά χρόνια μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης, αγωνιζόμενος κυρίως για την κλιματική επιβάρυνση που επέφερε η ραγδαία βιομηχανοποίηση μέχρι που διαγνώστηκε με χρόνια αρθρίτιδα.

Το 1913 ο Ezra Pound στην κριτική του “New Freewoman” επαίνεσε τον Fletcher για την ιδιαιτερότητα του ρυθμού του, ειδικά στην πρώτη περίοδο της ποίησής του ου περιλάμβανε έργα όπως τα “Irradiations: Sand And Spray” (1915) και “Goblins And Pagodas” (1916). Η Amy Lowell είπε για τον Fletcher: “Κανείς δεν είναι πιο απόλυτος κύριος του ρυθμού Verse Libre”.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και στη δεκαετία του 1930 ο Fletcher δραστηριοποιήθηκε με μια ομάδα Νότιων συγγραφέων και ποιητών γνωστών ως Southern Agrarians. Αυτή η ομάδα δημοσίευσε το κλασικό “Agrarian Manifesto: I’ll Take My Stand”, μια συλλογή από δοκίμια που απορρίπτουν τον εκσυγχρονισμό και τη βιομηχανοποίηση. Το 1937 έγραψε την αυτοβιογραφία του “Life Is My Song” και το 1947 δημοσίευσε το “Arkansas”, μια ιστορία της γενέτειρας και της καταγωγής του.

Ο Fletcher εφηύρε τον όρο «Πολυφωνική Πεζογραφία» για να περιγράψει μερικά ποιητικά πειράματα της Amy Lowell, μια μορφή με την οποία πειραματίστηκε στο “Goblins & Pagodas”. Σε μεταγενέστερα ποιητικά έργα ο Fletcher επέστρεψε σε πιο παραδοσιακές μορφές. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα “Black Rock” (1928), “Selected Poems” (1938) (για τα οποία κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ Ποίησης το 1939), “South Star” (1941), “The Burning Mountain” (1946).

Μετά την αναγνώρισή του επέστρεψε στο Arkansas για να επανασυνδεθεί με τις ρίζες του. Από εκείνο το σημείο και μετά το θέμα των έργων του στράφηκε ολοένα και περισσότερο σε ζητήματα του Αμερικάνικου Νότου (παραδόσεις, ήθη κι έθιμα). Όμως η βαριά κατάθλιψη από την οποία υπέφερε τον οδήγησε λίγο καιρό μετά στην αυτοκτονία (πνίγηκε σε μια λίμνη κοντά στο σπίτι του).